Dziękujemy, że mogłyśmy dołożyć do Waszych starań swoją cegiełkę w postaci wiedzy, webinarów i materiałów, które tworzymy.
„Cześć Dziewczyny, Czarodziejki!
Tak długo czekałam na TEN momement żeby do Was napisać! To co robicie to jest dosłownie MAGIA! Staraliśmy się z mężem o bobaska 2,5 roku. Przy moim PCOS, hiperandrogenizmie, lekkiej insulinoopornosci, początkach hashimoto, nie działały na mnie żadne leki na wywoływanie owulacji. Lata negatywnych testów i wylanych łez. W 3 miesięcznej przerwie od stymulacji, kiedy już zrezygnowana myślałam o zabiegu elektrokauteryzacji, który miałby nam pomóc, okazało się, że ni stąd ni zowąd udało nam się i zobaczyliśmy dwie piękne, czerwone krechy na teście! Co to była za radość! Ale żeby nie było tak pięknie, nasze szczęście trwało tylko 2 tygodnie i zakończyło się poronieniem samoistnym. Nawet nie zdążyłam dotrzeć na wizytę do lekarza… Wtedy postanowiłam sobie, że zrobię wszystko co w mojej mocy, żeby w końcu i nam się udało!
I wtedy wleciał ON… Wasz e-book o PCOS, Wasze webianary. Wprowadziłam Wasze wszystkie możliwe rady, czarnuszka, kiełki, pestki, zarodki pszenne, koktajle, zupa soczewicowa, herbata miętową, no i on RUCH! Dodatkowo zaczęłam suplementować inozytole. P o 3 miesiącach suplementacji inozytoli i po 1,5 miesiąca ścisłego trzymania się Waszych rad lekarz potwierdził 2 piękne pęcherzyki!!! Wszystko wyliczył, doradził, a ja czekałam z niecierpliwością, kiedy mogę zrobić w końcu test. Pierwszy negatywny, drugi negatywny, trzeci negatywny… Już byłam zrezygnowana… Aż 34 dnia cyklu naszła mnie myśl „co mi tam, zrobię jeszcze jeden test” i wtedy pojawił się on, mityczny cień cienia! Blada druga kreseczka, ale była! To było dopiero zdziwienie!
Dla pewności zrobiłam oczywiście kolejny test, który wyszedł identyczny.
Oczywiście od razu na drugi dzień pobiegłam na betę. 363,67 a po 48h 810,04. To już dawało nadzieję! Z niecierpliwością czekałam na wizytę u lekarza. Dokładnie 2.12 lekarz potwierdził 4tc i piękny pęcherzyk ciążowy. Jeszcze wtedy bez zarodka. Zalecił suplementy, leki i kazał pojawić się za 2 tygodnie. Jakie to były długie dwa tygodnie! Ale warto było czekać bo wtedy pojawił się on, trochę ponad centymetrowy Groszek
Długo bałam się podzielić się tą wieścią ze światem, żeby nie zapeszyć, żeby nasza bańka szczęścia nie pękła. Rodzicom i dziadkom zrobiliśmy najpiękniejszy prezent pod choinkę! A to wszystko dzięki Wam, dzięki Waszej pracy. To co robicie jest niesamowite. To dzięki Waszej pracy zdarzają się takie CUDA!
Dziękuję Wam z całego serca za to co robicie!
Hej Akademiowe Ciocie! Meldujemy się na planecie Ziemia
i jutro mija nam na niej tydzień
Podsyłamy Groszkową fotkę z 48h życia
Cudownie, żyjemy poza czasoprzestrzenią
Dni upływają nam na karmieniu, zachwytach i przytulaskach
„
PCOS
